۲۴ فوریه ی ۱۹۸۷، فوران کیهانی غیرمنتظره ای جامعه ی ستاره شناسی را شگفت زده کرد. غلیان اسمی به سوپرنوای SN 1987A نتیجه فروپاشی ستاره ای غول آسا و نزدیک ترین سوپرنوای ثبت شده بوسیله زمین از زمان اختراع تلسکوپ بوده؛ البته این شکافتن در وضع شیری رخساره نداده است. SN 1987A تو اسفنج بزرگ ماژلانی قیافه داد که یکی از کهکشان های ماهواره ای راه شیری است و در فاصله ی ۱۷۰ هزار سال نوری از زمین قرار محزون است؛ بااین حال، SN 1987A بوسیله قدری درخشان بود که تا اینکه ناظران بدون چشم مسلح هم تا هفته ها می توانستند آن را در کرسی شب ببینند.
چشم انداز خارق العاده ی SN 1987A از زمین، عزب نکته ی مهم این سوپرنوا نبود. این پدیده فرصت بی سابقه ای بخاطر بازیگر شناسان بود تا عامل غلیان سوپرنوا و قدرت تزلزل انفجار درون فضای اطراف را ارزیابی کنند. هنوزهم می استعداد موج ضربه ای حاصل از SN 1987A را احساس کرد که با ابرهای غباری گرداگرد خود در حال تعامل است. بااین حال، هنوز رازی درباره ی این پدیده وجود دارد؟ SN 1987A چه ردپایی از خویشتن به جای گذاشت؟ طبق پژوهشی جدید، پاسخ بوسیله این پرسش هنرپیشه ای نوترونی است.لاشه ی SN 1987A
ستاره شناسان برای مدتی تصور می کردند SN 1987A از خود هنرمند ای نوترونی را برجای خواهد گذاشت. نور سوپرنوا پس از چند ساعت به زمین رسیده بود و طبق انتظار، جریان ذرات نوترینو بوسیله سمت زمین لول کردند. این ذرات توقف ناپذیر از مواد متراکم سوپرنوا عبور کردند. درواقع، دانشمندان مقدماتی بار درون سوپرنوای 1987A موفق شدند نوترینوهای خارج از منظومه ی شمسی را کشف کنند.
اگرچه نوترینوها حاصل تولد ستاره ای نوترونی تو SN 1987A بودند، بازیگر شناسان هنوز مطمئن نبودند که این هنرمند هنوز در بقایای سوپرنوا بود دارد یا به سیاهچاله تغییر شده است. آن ها با وجود دَه ها سال بازرسی بر این سوپرنوا هنوز موفق نشدند آماج های قانع کننده درباره ی جرم فشرده ی نزدیک به مرکز 198A را کشف کنند.
پژوهشگران در مقاله ی جدیدشان که ۳۰ ژوئیه در مجله ی Asrophysical منتشر شد، گزارشی از شواهد مربوط به هنرمند ی نوترونی در SN 1987A ارائه دادند. این ستاره جوان ترین ستاره ی نوترونی است که تاکنون کشف شده. بازیگر ی رکورددار قبلی، کاسیوپیا A، تقریبا ۳۳۰ سال داشت. بازیگر شناسان این پژوهش را با کاربرد از تلسکوپ رادیویی ALMA (آرایه ی زیرمیلی متری/میلی متری عظیم آتاکاما) برقرار داخل شیلی انجام شدند تا بتوانند به مداقه روی غبارهای سوپرنوا تمرکز کنند.
در تصاویر جدید، گلوله ای داغ در هسته ی SN 1987A دیده می شود؛ بااین حال، گلوله ی یادشده خود ستاره ی نوترونی نیست؛ زیرا ستاره های نوترونی معمولا تقریبا به اندازه ی ۱/۴ مقابل جرم خورشید در کره ای با قطر ۲۵ کیلومتر متراکم می شوند و امکان رصد یمین آن ها حیات ندارد. به نظر می رسد گلوله ی کشف شده ابر گازی غول آسایی باشد که محیط اطراف خود را جلوه گر می کند و جماز تو خال ای نزدیک بوسیله ستاره ی نوترونی SN 1987A فراغت دارد. میکاکو ماستورا، از دانشگاه کاردیف و یکی از مؤلفان این پژوهش می گوید:چیزی در اسفنج غباری حیات دارد که باعث افزودن حرارت غبار و درخشش آن شده است. این گلوله حداکثر ۴،۰۰۰ واحد ستاره شناس را پوشش می دهد (هر واحد نجومی طبق با فاصله ی زمین تا خورشید است) و طبق تخمین ها منصب ی حرارت آن به پنج میلیون منصب ی سانتی گراد می رسد؛ به همین دلیل، معتقدیم هنرپیشه ای نوترونی درون این ابر غباری مخفی شده است.
البته گلوله ی گازی دقیقا در مرکز SN 1987A استراحت ندارد و کمی با آن فاصله دارد؛ ولی این جرم زیاد پهلو درستی نظریه تأثیر ندارد. هنرمند شناسان مدت ها به انفجار نامتقارن SN 1987A و توزیع نابرابر مواد در آن وسواس داشتند. این طور انفجار نامتقارنی براساس طریق سومین نیوتن به جابه جایی ستاره ی نوترونی تو جهت مخالف با سرعت هزاران کیلومتربرثانیه منجر شده است؛ درنتیجه ستاره شناسان با لحاظ ی مسافتی که هنرپیشه ی نوترونی در کشش سی سال گذشته خلال کرده است، می توانند بور ی آن با مرکز SN 1987A را حدس بزنند. برابر مشاهدات و تصاویر ALMA، بازیگر ی نوترونی می تواند داخل گلوله ی مدفوع و غباری باشد.مقاله های مرتبط:کشف مبصر ترین هنرپیشه نوترونی تو برخورد کیهانی عجیبستاره شناسان برای ابتدایی جنین نور تلاقی دو سیاهچاله را کشف کردند
حالا که هنرمند شناسان تقریبا موفق شده اند موقعیت هنرمند ی نوترونی را در SN 1987A بیابند (نام مستعار این ستاره NS 1987A است)، نبض وجو و مسئله ی پا بر جا بخاطر دریافتن ماهیت آن آغاز می شود. اکنون این استفسار مطرح می شود: آیا ستاره ی متاخر نوعی تپ اختر است؟ تپ اختر بازیگر ای نوترونی است که پرتوی قدرتمندی از تشعشعات رادیویی را منتشر می کند. این پرتوها به دور ستاره می چرخند. به طور کلی، تمام تپ اخترها ستاره های نوترونی هستند؛ اما تمام هنرپیشه های نوترونی تپ اختر نیستند.
با اینکه هنرمند شناسان هنوز از مکانیزم ترویج جت رادیویی داخل تپ کوکب اطلاعاتی ندارند، آن را با چرخش ستاره و راسته مغناطیسی آن مرتبط می دانند؛ اما تاکنون موفق نشده اند هیچ کدام از این پالس های رادیویی از SN 1987A را کشف کنند. هنرمند شناسان بخاطر اینکه مشخص کنند NS 1987A تپ کوکب یا صرفا ستاره ی نوترونی خاموشی است، باید جرم و دمای گلوله ی گازی را تجزیه وتحلیل کنند. سپس با مطالعه تغییرات دوره ای درون درخشندگی گلوله ی گازی، می توانند هر سنخ لرزه را با ریتم تپ کوکب احتمالی معادله دهند. پژوهشگران تقریبا به راز دیرینه ی هسته ی SN 1987A پی برده اند؛ اما برای مطالعه پیامدها و آثار این سوپرنوا هنوز در آغاز راه هستند.بیشتر بخوانید:منظومه ماهواره ای کویپر آمازون؛ حقیقت نگرانی جدید هنرمند شناسانتلسکوپ فضایی TESS ناسا مأموریت اولیه ی خویشتن را با موفقیت به انتها رساندآیا نظریه بیگ باونس یا پریدن بزرگ می تواند جایگزینی برای بیگ بنگ باشد؟اخترشناسان نخستین وهله ترکیدن رادیویی سریع با الگویی منظم کشف کردندنوبل فیزیک بوسیله کاشفان سیاره فراخورشیدی رسید
چشم انداز خارق العاده ی SN 1987A از زمین، عزب نکته ی مهم این سوپرنوا نبود. این پدیده فرصت بی سابقه ای بخاطر بازیگر شناسان بود تا عامل غلیان سوپرنوا و قدرت تزلزل انفجار درون فضای اطراف را ارزیابی کنند. هنوزهم می استعداد موج ضربه ای حاصل از SN 1987A را احساس کرد که با ابرهای غباری گرداگرد خود در حال تعامل است. بااین حال، هنوز رازی درباره ی این پدیده وجود دارد؟ SN 1987A چه ردپایی از خویشتن به جای گذاشت؟ طبق پژوهشی جدید، پاسخ بوسیله این پرسش هنرپیشه ای نوترونی است.لاشه ی SN 1987A
ستاره شناسان برای مدتی تصور می کردند SN 1987A از خود هنرمند ای نوترونی را برجای خواهد گذاشت. نور سوپرنوا پس از چند ساعت به زمین رسیده بود و طبق انتظار، جریان ذرات نوترینو بوسیله سمت زمین لول کردند. این ذرات توقف ناپذیر از مواد متراکم سوپرنوا عبور کردند. درواقع، دانشمندان مقدماتی بار درون سوپرنوای 1987A موفق شدند نوترینوهای خارج از منظومه ی شمسی را کشف کنند.
اگرچه نوترینوها حاصل تولد ستاره ای نوترونی تو SN 1987A بودند، بازیگر شناسان هنوز مطمئن نبودند که این هنرمند هنوز در بقایای سوپرنوا بود دارد یا به سیاهچاله تغییر شده است. آن ها با وجود دَه ها سال بازرسی بر این سوپرنوا هنوز موفق نشدند آماج های قانع کننده درباره ی جرم فشرده ی نزدیک به مرکز 198A را کشف کنند.
پژوهشگران در مقاله ی جدیدشان که ۳۰ ژوئیه در مجله ی Asrophysical منتشر شد، گزارشی از شواهد مربوط به هنرمند ی نوترونی در SN 1987A ارائه دادند. این ستاره جوان ترین ستاره ی نوترونی است که تاکنون کشف شده. بازیگر ی رکورددار قبلی، کاسیوپیا A، تقریبا ۳۳۰ سال داشت. بازیگر شناسان این پژوهش را با کاربرد از تلسکوپ رادیویی ALMA (آرایه ی زیرمیلی متری/میلی متری عظیم آتاکاما) برقرار داخل شیلی انجام شدند تا بتوانند به مداقه روی غبارهای سوپرنوا تمرکز کنند.
در تصاویر جدید، گلوله ای داغ در هسته ی SN 1987A دیده می شود؛ بااین حال، گلوله ی یادشده خود ستاره ی نوترونی نیست؛ زیرا ستاره های نوترونی معمولا تقریبا به اندازه ی ۱/۴ مقابل جرم خورشید در کره ای با قطر ۲۵ کیلومتر متراکم می شوند و امکان رصد یمین آن ها حیات ندارد. به نظر می رسد گلوله ی کشف شده ابر گازی غول آسایی باشد که محیط اطراف خود را جلوه گر می کند و جماز تو خال ای نزدیک بوسیله ستاره ی نوترونی SN 1987A فراغت دارد. میکاکو ماستورا، از دانشگاه کاردیف و یکی از مؤلفان این پژوهش می گوید:چیزی در اسفنج غباری حیات دارد که باعث افزودن حرارت غبار و درخشش آن شده است. این گلوله حداکثر ۴،۰۰۰ واحد ستاره شناس را پوشش می دهد (هر واحد نجومی طبق با فاصله ی زمین تا خورشید است) و طبق تخمین ها منصب ی حرارت آن به پنج میلیون منصب ی سانتی گراد می رسد؛ به همین دلیل، معتقدیم هنرپیشه ای نوترونی درون این ابر غباری مخفی شده است.
البته گلوله ی گازی دقیقا در مرکز SN 1987A استراحت ندارد و کمی با آن فاصله دارد؛ ولی این جرم زیاد پهلو درستی نظریه تأثیر ندارد. هنرمند شناسان مدت ها به انفجار نامتقارن SN 1987A و توزیع نابرابر مواد در آن وسواس داشتند. این طور انفجار نامتقارنی براساس طریق سومین نیوتن به جابه جایی ستاره ی نوترونی تو جهت مخالف با سرعت هزاران کیلومتربرثانیه منجر شده است؛ درنتیجه ستاره شناسان با لحاظ ی مسافتی که هنرپیشه ی نوترونی در کشش سی سال گذشته خلال کرده است، می توانند بور ی آن با مرکز SN 1987A را حدس بزنند. برابر مشاهدات و تصاویر ALMA، بازیگر ی نوترونی می تواند داخل گلوله ی مدفوع و غباری باشد.مقاله های مرتبط:کشف مبصر ترین هنرپیشه نوترونی تو برخورد کیهانی عجیبستاره شناسان برای ابتدایی جنین نور تلاقی دو سیاهچاله را کشف کردند
حالا که هنرمند شناسان تقریبا موفق شده اند موقعیت هنرمند ی نوترونی را در SN 1987A بیابند (نام مستعار این ستاره NS 1987A است)، نبض وجو و مسئله ی پا بر جا بخاطر دریافتن ماهیت آن آغاز می شود. اکنون این استفسار مطرح می شود: آیا ستاره ی متاخر نوعی تپ اختر است؟ تپ اختر بازیگر ای نوترونی است که پرتوی قدرتمندی از تشعشعات رادیویی را منتشر می کند. این پرتوها به دور ستاره می چرخند. به طور کلی، تمام تپ اخترها ستاره های نوترونی هستند؛ اما تمام هنرپیشه های نوترونی تپ اختر نیستند.
با اینکه هنرمند شناسان هنوز از مکانیزم ترویج جت رادیویی داخل تپ کوکب اطلاعاتی ندارند، آن را با چرخش ستاره و راسته مغناطیسی آن مرتبط می دانند؛ اما تاکنون موفق نشده اند هیچ کدام از این پالس های رادیویی از SN 1987A را کشف کنند. هنرمند شناسان بخاطر اینکه مشخص کنند NS 1987A تپ کوکب یا صرفا ستاره ی نوترونی خاموشی است، باید جرم و دمای گلوله ی گازی را تجزیه وتحلیل کنند. سپس با مطالعه تغییرات دوره ای درون درخشندگی گلوله ی گازی، می توانند هر سنخ لرزه را با ریتم تپ کوکب احتمالی معادله دهند. پژوهشگران تقریبا به راز دیرینه ی هسته ی SN 1987A پی برده اند؛ اما برای مطالعه پیامدها و آثار این سوپرنوا هنوز در آغاز راه هستند.بیشتر بخوانید:منظومه ماهواره ای کویپر آمازون؛ حقیقت نگرانی جدید هنرمند شناسانتلسکوپ فضایی TESS ناسا مأموریت اولیه ی خویشتن را با موفقیت به انتها رساندآیا نظریه بیگ باونس یا پریدن بزرگ می تواند جایگزینی برای بیگ بنگ باشد؟اخترشناسان نخستین وهله ترکیدن رادیویی سریع با الگویی منظم کشف کردندنوبل فیزیک بوسیله کاشفان سیاره فراخورشیدی رسید
- ۹۹/۰۵/۲۴